आठवण

*आत्ताच तुझी आठवण आली.* हे कुणालाही , कधीही, कुणाकडूनही ऐकायला आवडतील असे शब्द..... आपण कुणाच्या आठवणीत आहोत हे मनाला सुखावणारं.... आपला एखादा शब्द, एखादी कला, एखादा गुण किंवा केलेली कृती कुणाच्या तरी मनाच्या कोप-यात जाऊन बसते आणि कधी क्षणाची संधी मिळाली की जमिनीतून झरा फुटावा तशी नेणीवेतून जाणिवेत येते..... कधी सहजच काही आठवतं कुणाबद्दल,... अगदी छोटासाही संदर्भ पुरतो त्यासाठी... फार काही विशेष नसलं तरी दोन क्षण पुन्हा इतिहासात जातोच आपण, आणि जेव्हा अशी एखादी आठवण , जी , खूप प्रयत्नांनी आपण अंतर्मनात ढकललेली असते .... केव्हातरी मनातल्या कुपीतून बाहेर पडतेच ... आणि तेव्हा...... तेव्हा मग मनात श्रावण फुलतो... सगळं मन हळदीचं होऊन जातं ... चेह-यावरचे भाव चटकन बदलतात..... कुणाशी तरी हितगूज करावसं वाटतं .... पण नक्की काय ते कळत नाही.... मग आपणच बोलत रहातो आपल्या आठवणीशी......... ब-याच वेळा स्वतःशीच .. शक्य झालं तर कधी दुस-याशी.... स्वतःशीच हसतो... डोळे चमकतात.... नकळत आपला मुखवटा गळून पडतो , चेह-याची इस्त्री विस्कटते.... स्वतःचीच नव्याने ओळख होते.... छान मोकळ वाटायला लागतं... पण अगदी क्षणभरच.......... आणि हा अनुभव फार छान असतो... क्षणभर आपण आपले सगळे त्रास...सगळ्या dead lines विसरतो... क्षणात ढगाळलेलं आभाळ स्वच्छ होतं ..... अंगात अठरा हत्तींच बळ संचारत..... काहीच अशक्य नाही असं वाटायला लागतं..... आणखी असच काय काय होतं... अनुभवलय कधी? म्हणून म्हटलय...आठवण स्वतःच एक साठवण असते... ती आपली कुणी काढू दे...किंवा आपल्याला कुणाची येऊ दे..... क्षणात आपल्याला क्षणभरासाठी का होईना ..बदलवून टाकते ..एवढं मात्र खरं. म्हणून आजपासून एकच करूया.... कधी कुणाची आठवण आलीच तर तडक त्या व्यक्तीला सांगून टाकूया...... *"आज तुझी आठवण आली"*